Wydawca treści Wydawca treści

Łowiectwo

21.07.2023 | Piotr Borzeński

Fot. Bolesław Słomkowski

Fot. Miachał Baranowski

W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.

Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.

Teren Nadleśnictwa Olecko obfituje zarówno w zwierzynę łowną jak i chronioną.

Co roku w okresie zimy (luty, marzec) przeprowadzane są inwentaryzacje zwierzyny.W roku 2013 stwierdzono występowanie łącznie we wszystkich obwodach łowieckich zlokalizowanych w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Olecko takich gatunków jak łoś, jeleń, sarna, dzik, zając, kuropatwa, wilk, borsuk, bóbr, jenot, kuna, lis, piżmak, norka.

Wśród dużej ilości naturalnych zbiorników wodnych prawdziwy raj ma ptactwo wodne.

Ostatnie lata wskazują na wzrost liczebności pogłowia zwierzyny. Dotyczy to szczególnie gatunków nieużytkowanych łowiecko, a w szczególności łosia i bobra. Gatunki te w latach 90-tych ubiegłego wieku należały do nielicznych, obecnie nie trudno je spotkać.

Gospodarka łowiecka prowadzona jest w 19 obwodach łowieckich.

Obwody użytkowane są przez 11 kół łowieckich - Dzik, Sarna, Żubr, Orla Jucha, Granica, Las, Oręż, Leśnik, Lis, Szarak i Hańcza zrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim (PZŁ). Ponadto Nadleśnictwo w obwodzie łowieckim nr 120 prowadzi Ośrodek Hodowli Zwierzyny (OHZ). Wszystkie obwody łowieckie poza nr 120 są obwodami polnymi.

Nadrzędnym celem gospodarki łowieckiej jest utrzymanie stanów zwierzyny na takim poziomie aby nie zagrażało to istnieniu populacji, a jednocześnie odpowiadało pojemności łowiska.

Gospodarka łowiecka swoim zakresem obejmuje szereg działań miedzy innymi:

utrzymanie poletek łowieckich i poletek zgryzowych;
ustawianie paśników i lizawek;
ochronę upraw rolnych i leśnych;
ochronę miejsc rozrodu i żerowania:
planowy odstrzał (utrzymanie właściwej struktury populacji i jej liczebności);
zachowanie kultury i gwary myśliwskiej.

Przeczytaj więcej o łowiectwie

Słownik pojęć:

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Lilak pospolity - piękny, pachnący i wszechstronny

17.05.2024 | Piotr Borzeński

Kwiatostany lilaka pospolitego, fot. P. Borzeński

Roślina ta w maju, czyli okresie kwitnienia niesamowicie upiększa wiosenny krajobraz, cudnie pachnie oraz jak sam się niedawno przekonałem, świetnie smakuje. Dzisiejszy artykuł będzie właśnie dotyczył walorów smakowych lilaka, a konkretnie herbaty z jego kwiatów.

Lilak pospolity Syringa vulgaris L., to krzew z rodziny oliwkowatych, który od dawna gości w naszych ogrodach, parkach, przydrożach. Lilak posiada w swym składzie wiele substancji aktywnych tj. glikozydy irydoidowe, lignany, kumaryny, olejek eteryczny, garbniki, alkohole cukrowe i cukry proste, fenyloetanoidy, flawonoidy i echinakozyd. Lilak pospolity posiada właściwości lecznicze, które są mało znane. Surowce wykorzystywane w leczeniu, to kwiaty i liście, które zbiera się w okresie kwitnienia lilaka. Najbardziej znanym preparatem z lilaka jest napar z kwiatów. Ma właściwości moczopędne. W medycynie ludowej wykorzystywany pomocniczo w leczeniu kamicy nerkowej oraz w stanach zapalnych pęcherza moczowego. Przygotowany wyciąg alkoholowy z liści i kwiatów stosowany w leczeniu przeziębień, a także zapalenia oskrzeli. Zewnętrznie stosuje się go jako wcierki w nerwobólach oraz w bólach reumatycznych.

Na mazurach i suwalszczyźnie przypada teraz pełnia kwitnienia lilaka, więc w ramach popołudniowego spaceru po pracy, warto zabrać ze sobą sekator i jakieś wiaderko do zbioru kwiatostanów.

Dzieci również chętnie uczestniczą w takich zbiorach i jest to świetna okazja do zaszczepiania przyrodniczego bakcyla naszym pociechom.

Zebrane kwiaty ściągamy z łodyżek do słoików, najlepiej tych stosowanych do ogórków – ok. 1l pojemności. Kwiaty należy na bieżąco ugniatać - ma to wpływ na przebieg fermentacji, dzięki której nasza herbata będzie znacznie bardziej esencjonalna.

Zakręcone słoiki odstawiamy w ciepłe, nasłonecznione miejsce, np. na okno i czekamy aż zbrązowieją.

Może to trwać do kilku dni. Sfermentowane kwiaty należy w dowolny sposób wysuszyć. Ja używam możliwie najprostszej suszarki, którą zawieszam w przewiewnym miejscu. Suszenie na niej trwa nieco dłużej niż w piekarniku lub suszarce elektrycznej ale jest ekologiczne, bo w ogóle nie zużywam prądu, jednak rzecz jasna nie zawsze pogoda na to pozwala.

Wysuszone kwiaty możemy przechowywać również w słoikach, ozdobnych puszkach, torebkach itp. Ważne, żeby surowiec był dobrze wysuszony, bo szkoda by było, żeby po kilku dniach nasza herbata spleśniała z powodu niedosuszenia.

Z ciekawostek, lilak potocznie nazywany jest błędnie bzem, bzem lilakiem, a generalnie nazwa ta sugeruje nam pokrewieństwo z bzem czarnym, czy koralowym z rodzaju Sambucus, które należą do rodziny piżmaczkowatych.

Podsumowując, niedużym nakładem pracy z korzyścią spędzenia czasu na świeżym powietrzu otrzymujemy smaczną herbatkę z karmelową nutą, absolutnie bez kosztów w 100% ekologicznie i własnoręcznie wykonaną – satysfakcja gwarantowana 😊

Zachęcam do spróbowania!