O nadleśnictwie

O nadleśnictwie

Zasoby leśne

W naszym nadleśnictwie przeważają siedliska lasowe, które łącznie zajmują blisko 86% powierzchni. Średni wiek drzewostanów to 52 lata, a przeciętna zasobność to 283m3/ha

Hodowla lasu

Hodowla lasu to podstawowy dział leśnictwa. Jej zadaniem jest tworzenie nowych lasów (zalesienie) i zachowywanie i wzbogacanie istniejących (odnawianie i przebudowywanie) z uwzględnieniem wszystkich naturalnych warunków i czynników jakie zachodzą w środowisku leśnym.

Użytkowanie lasu

Użytkowanie lasu to korzystanie z jego zasobów i dóbr – pozyskanie drewna, zbiór płodów runa leśnego, zbiór roślin lub ich części na potrzeby przemysłu farmaceutycznego, pozyskanie choinek, eksploatacja kopalin. Użytkowanie lasu w Nadleśnictwie Olecko harmonijnie łączy się z ochroną przyrody i utrzymaniem trwałości i produkcyjności lasów, przy jednoczesnym otwarciu lasów na potrzeby społeczeństwa.

Urządzanie lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Łowiectwo

W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.

Ochrona przyrody

Ochrona przyrody

Nadzór nad lasami niepaństwowymi

Nadleśnictwo Olecko na mocy zawartych porozumień ze Starostami Powiatów Olecko i Gołdap sprawuje nadzór nad lasami niepaństowymi.

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Światowy Dzień Mokradeł

Światowy Dzień Mokradeł

"Mokradła i woda” to tegoroczne hasło, pod którym 2 lutego obchodzimy Światowy Dzień Mokradeł. Pięćdziesiąt lat temu, 2 lutego 1971 roku podczas konferencji w irańskim kurorcie Ramsar podpisano konwencję o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego. Polska stała się stroną konwencji 22 marca 1978 r.

Co to są mokradła i dlaczego są takie ważne?

Aktualnie możemy znaleźć aż ponad 50 definicji mokradła. Konwencja Ramsar, definiuje ten typ siedliska jako obszary wodno-błotne takie jak bagna, błota i torfowiska lub zbiorniki wodne, tak naturalne jak i sztuczne, stałe i okresowe, o wodach stojących lub płynących, słodkich, słonawych lub słonych, łącznie z wodami morskimi, których głębokość podczas odpływu nie przekracza sześciu metrów. Bez względu na to, którą definicję mokradła byśmy wybrali, odnosi się ona do wody oraz bogatej flory i fauny zasiedlającej ten typ siedliska.

Mokradła jako obszary wodno-błotne można uznać za najcenniejszy ekosystem. Podtrzymują one życie całego środowiska. Aż 40% gatunków na świecie żyje
i rozmnaża się właśnie na mokradłach. Obszary wodno-błotne pomagają także regulować klimat. W torfowiskach które można uznać za wzorcowy przykład mokradła, zmagazynowane jest dwa razy więcej węgla niż sumarycznie we wszystkich lasach na Ziemi. Mokradła magazynują i naturalnie filtrują wodę czyniąc ją bezpieczną do spożycia, z drugiej strony zapewniają bezpieczeństwo poprzez ochronę przed powodziami, pochłaniając miliony wody powodziowej.

Biorąc pod uwagę nieocenioną rolę wody i mokradeł w funkcjonowaniu przyrody należy mądrze i w sposób zrównoważony gospodarować zasobami wodnymi. Gospodarowanie lasami rosnącymi na mokradłach wymaga profesjonalizmu a także należytej staranności. Wówczas użytkowanie takiego terenu zostaje ograniczone, bądź wybiera się odpowiednie metody postępowania.

W lasach nieustannie prowadzi się działania na rzecz ochrony i zrównoważonego użytkowania mokradeł. Inwestuje się w budowę, modernizację zbiorników małej retencji i obiektów hydrotechnicznych. Wpływa to na poprawę stanu cennych ekosystemów leśnych i nieleśnych w sąsiedztwie obiektów retencyjnych, a tym samym działania te pozytywnie wpływają na ochronę różnorodności biologicznej.