Wydawca treści
Łowiectwo
Fot. Bolesław Słomkowski
Fot. Bolesław Słomkowski
Fot. Bolesław Słomkowski
Fot. Bolesław Słomkowski
Fot. Miachał Baranowski
W lasach żyje ok. 60 proc. z 618 gatunków kręgowców występujących w Polsce. Rozwój cywilizacji zachwiał odwieczną równowagą i regułami obowiązującymi w ekosystemach leśnych, co wpływa także na bytujące tam zwierzęta. Dlatego obecnie ich liczebność, sposoby opieki nad nimi, a także możliwości zapobiegania szkodom od zwierzyny – reguluje prawo: polskie i unijne.
Łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego – tak definiuje je ustawa „Prawo łowieckie" z 1995 r. Zwierzęta łowne (20 proc. gatunków ssaków i 12 proc. ptaków występujących w Polsce) są dobrem ogólnonarodowym i własnością Skarbu Państwa. Gospodarowaniem zwierzyną łowną, zgodnie z zasadami ekologii oraz racjonalnej gospodarki leśnej, rolnej i rybackiej, zajmują się myśliwi zrzeszeni w Polskim Związku Łowieckim oraz leśnicy.
Teren Nadleśnictwa Olecko obfituje zarówno w zwierzynę łowną jak i chronioną.
Co roku w okresie zimy (luty, marzec) przeprowadzane są inwentaryzacje zwierzyny.W roku 2013 stwierdzono występowanie łącznie we wszystkich obwodach łowieckich zlokalizowanych w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa Olecko takich gatunków jak łoś, jeleń, sarna, dzik, zając, kuropatwa, wilk, borsuk, bóbr, jenot, kuna, lis, piżmak, norka.
Wśród dużej ilości naturalnych zbiorników wodnych prawdziwy raj ma ptactwo wodne.
Ostatnie lata wskazują na wzrost liczebności pogłowia zwierzyny. Dotyczy to szczególnie gatunków nieużytkowanych łowiecko, a w szczególności łosia i bobra. Gatunki te w latach 90-tych ubiegłego wieku należały do nielicznych, obecnie nie trudno je spotkać.
Gospodarka łowiecka prowadzona jest w 19 obwodach łowieckich.
Obwody użytkowane są przez 11 kół łowieckich - Dzik, Sarna, Żubr, Orla Jucha, Granica, Las, Oręż, Leśnik, Lis, Szarak i Hańcza zrzeszonych w Polskim Związku Łowieckim (PZŁ). Ponadto Nadleśnictwo w obwodzie łowieckim nr 120 prowadzi Ośrodek Hodowli Zwierzyny (OHZ). Wszystkie obwody łowieckie poza nr 120 są obwodami polnymi.
Nadrzędnym celem gospodarki łowieckiej jest utrzymanie stanów zwierzyny na takim poziomie aby nie zagrażało to istnieniu populacji, a jednocześnie odpowiadało pojemności łowiska.
Gospodarka łowiecka swoim zakresem obejmuje szereg działań miedzy innymi:
- utrzymanie poletek łowieckich i poletek zgryzowych;
- ustawianie paśników i lizawek;
- ochronę upraw rolnych i leśnych;
- ochronę miejsc rozrodu i żerowania:
- planowy odstrzał (utrzymanie właściwej struktury populacji i jej liczebności);
- zachowanie kultury i gwary myśliwskiej.
Przeczytaj więcej o łowiectwie
Słownik pojęć:
Najnowsze aktualności
Światowy Dzień Mokradeł
Światowy Dzień Mokradeł
Zdjęcie przedstawia fragment torfowiska porośniętego torfowcami oraz turzycą, na którym w skutek wahań wód gruntowych pojawia się roślinność drzewiasta (Brzoza omszona, Sosna zwyczajna). Fot. Anna Garackiewicz
Na zdjęciu mokradło powstałe wskutek działalności bobrów. Fot. Jarosław Kowalewski
"Mokradła i woda” to tegoroczne hasło, pod którym 2 lutego obchodzimy Światowy Dzień Mokradeł. Pięćdziesiąt lat temu, 2 lutego 1971 roku podczas konferencji w irańskim kurorcie Ramsar podpisano konwencję o obszarach wodno-błotnych mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza jako środowisko życiowe ptactwa wodnego. Polska stała się stroną konwencji 22 marca 1978 r.
Co to są mokradła i dlaczego są takie ważne?
Aktualnie możemy znaleźć aż ponad 50 definicji mokradła. Konwencja Ramsar, definiuje ten typ siedliska jako obszary wodno-błotne takie jak bagna, błota i torfowiska lub zbiorniki wodne, tak naturalne jak i sztuczne, stałe i okresowe, o wodach stojących lub płynących, słodkich, słonawych lub słonych, łącznie z wodami morskimi, których głębokość podczas odpływu nie przekracza sześciu metrów. Bez względu na to, którą definicję mokradła byśmy wybrali, odnosi się ona do wody oraz bogatej flory i fauny zasiedlającej ten typ siedliska.
Mokradła jako obszary wodno-błotne można uznać za najcenniejszy ekosystem. Podtrzymują one życie całego środowiska. Aż 40% gatunków na świecie żyje
i rozmnaża się właśnie na mokradłach. Obszary wodno-błotne pomagają także regulować klimat. W torfowiskach które można uznać za wzorcowy przykład mokradła, zmagazynowane jest dwa razy więcej węgla niż sumarycznie we wszystkich lasach na Ziemi. Mokradła magazynują i naturalnie filtrują wodę czyniąc ją bezpieczną do spożycia, z drugiej strony zapewniają bezpieczeństwo poprzez ochronę przed powodziami, pochłaniając miliony wody powodziowej.
Biorąc pod uwagę nieocenioną rolę wody i mokradeł w funkcjonowaniu przyrody należy mądrze i w sposób zrównoważony gospodarować zasobami wodnymi. Gospodarowanie lasami rosnącymi na mokradłach wymaga profesjonalizmu a także należytej staranności. Wówczas użytkowanie takiego terenu zostaje ograniczone, bądź wybiera się odpowiednie metody postępowania.
W lasach nieustannie prowadzi się działania na rzecz ochrony i zrównoważonego użytkowania mokradeł. Inwestuje się w budowę, modernizację zbiorników małej retencji i obiektów hydrotechnicznych. Wpływa to na poprawę stanu cennych ekosystemów leśnych i nieleśnych w sąsiedztwie obiektów retencyjnych, a tym samym działania te pozytywnie wpływają na ochronę różnorodności biologicznej.
