Asset Publisher
Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Asset Publisher
Wspomnienie Śp. prof. Jana Szyszko
Wspomnienie Śp. prof. Jana Szyszko
fot. Krzysztof Sobolewski, Minister Środowiska Jan Szyszko w trakcie Ekologicznego Forum Młodzieży 2017
fot. Krzysztof Sobolewski, Minister Środowiska Jan Szyszko w otoczeniu uczestników Ekologicznego Forum Młodzieży 2017
fot. J. Krawczyk, prof. Jan Szyszko podczas Konferencji Naukowej pt." Puszcza Białowieska - mity, fakty i przyszłość" 13.03.2016 r.
Profesor Jan Szyszko nie żyje. W dniu 9 października 2019 r. odszedł wieloletni minister środowiska, mąż stanu i wybitny naukowiec.
Kochał Polskę. Był osobą ciepłą, życzliwą, otwartą na Ojczyznę i jej problemy. Już od najmłodszych lat miał styczność z naturą i obserwacją zwierząt, stąd właśnie narodziła się jego miłość do przyrody.
Służył Polsce bezinteresownie. Leśnicy zawdzięczają Mu tak wiele. Nie uległ międzynarodowej presji w sprawie Puszczy Białowieskiej. Skutecznie bronił polskiego dziedzictwa przyrodniczego, a także nie bał się podejmować radykalnych działań mających na celu ochronę drzewostanów przed masowym atakiem kornika drukarza.
Ś.p. prof. Jan Szyszko był przyjacielem Puszczy Białowieskiej oraz opiekunem jej mieszkańców. Wielokrotnie inicjował spotkania z lokalną społecznością. Z troską wysłuchiwał jej problemów i chętnie oferował pomoc w codziennych trudnościach, takich jak np. gaz czy brak drewna na potrzeby opałowe.
W latach 2016-2017 był współinicjatorem inwentaryzacji przyrodniczej Puszczy Białowieskiej na ogromną skalę. To dzięki Jego niestrudzonej i zaangażowanej postawie, lokalna, krajowa, a także międzynarodowa społeczność poznała walory przyrodnicze i kulturowe Puszczy Białowieskiej.
Jak sam podkreślał: Puszcza Białowieska to perła polskiego leśnictwa, polskie dziedzictwo kulturowo przyrodnicze i dziedzictwo lokalnej społeczności. Puszcza Białowieska która jest wzorem jak czynić sobie ziemię poddaną, dla dobra przyrody i dla dobra człowieka.
Był wielkim człowiekiem. Swoje niezwykłe człowieczeństwo ukazywał w bardzo różnych kontekstach. Wielokrotnie atakowany przez oponentów, z godnością przyjmował każdą krytykę, racjonalnie i rzeczowo przedstawiając swoje argumenty. Nawet protestującym przeciwko Jego decyzjom ekologom potrafił zaoferować ciepłe napoje, co podkreśla Jego wielkość.
Przez lata wychował wiele pokoleń młodych ludzi, zaszczepiając w nich miłość do nauki, ale także do Ojczyzny, łącząc te dwa ważne elementy.
Jego zaangażowanie oraz profesjonalizm były zauważane i doceniane także za granicą. Wyniki Jego niezwykłych badań docenionych przez Światową Federację Naukowców pozostaną trwałym dziedzictwem naukowym naszego i innych narodów. Był doktorem honoris causa Uniwersytetu w Lünebergu w Niemczech i Uniwersytetu Użgorod na Ukrainie oraz laureatem prestiżowej nagrody im. Ettore Majorany „Nauka dla pokoju” przyznanej w 2008 roku przez Światową Federację Naukowców za badania nad znaczeniem struktury krajobrazu wiejskiego i długofalowych zmian w systemie klimatycznym, a także nad wymianą dwutlenku węgla między ekosystemem i atmosferą. Został drugim Polakiem, po Janie Pawle II, laureatem tej nagrody porównywanej z Nagrodą Nobla.
Leśna brać zawsze będzie pamiętać o oddanym patriocie i wybitnym przyrodniku.
Darz Bór Przyjacielu!
Rodzinie i Bliskim Pana Profesora Jana Szyszko składamy wyrazy najgłębszego współczucia oraz wspieramy Ich modlitwą.
"WIECZNY ODPOCZYNEK RACZ MU DAĆ, PANIE ..."
Dyrektor Andrzej Józef Nowak oraz leśnicy z Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Białymstoku
