Zanocuj w lesie
Nadleśnictwo Olecko przystępując do Programu „Zanocuj w lesie” wyznaczyło obszar o łącznej powierzchni 1563,25 ha. Teraz każdy, zarówno sympatyk bushcraftu i surwiwalu jak i miłośnik przyrody będzie mógł zanocować w lesie.
Lokalizacja widoczna jest również na mapie banku danych o lasach oraz z poziomu aplikacji Mbdl android lub na iPhone, z menu wybierz – mapy BDL – mapa zagospodarowania turystycznego.
Mapa obszaru wyznaczonego na potrzeby programu "Zanocuj w lesie" w Nadleśnictwie Olecko
Zanim udasz się na wyprawę zapoznaj się z:
1. regulaminem korzystania z obszaru
2. informacjami, gdzie wyznaczone są miejsca do rozpalenia ogniska i czy te są zaopatrywane w drewno i na jakich zasadach można z niego korzystać. Jeśli nie, należy drewno przynieść ze sobą.
Rozpalenie ogniska jest możliwe jedynie w miejscu do tego wyznaczonym w oddz. 133t w leśnictwie Wilczewo. W razie wątpliwości skontaktuj się z koordynatorem programu w nadleśnictwie.
3. mapą okresowego zakazu wstępu do lasu. Przed wyjściem do lasu, sprawdź, czy obszar nie znajduje się na obszarze objętym zakazem
4. zasadami bezpiecznego korzystania z lasu
5. z informacjami, gdzie mogą być prowadzone prace gospodarcze. Na powierzchnie te obowiązuje zakaz wstępu. W terenie zakaz wstępu oznaczają żółte tablice ostrzegawcze ustawione w terenie, na drogach i szlakach w rejonie prac.
6. z czasowymi wyłączeniami/zmianami przebiegu szlaków.
7. w okresie jesiennym i zimowym z terminami polowań zbiorowych, które koła łowieckie mają obowiązek podawać do wiadomości gmin. Na obszar na którym odbywa się polowanie, obowiązuje zakaz wstępu!
8. Jeśli Twój nocleg przewiduje więcej niż 2 noce lub/i więcej niż 9 osób w jednym miejscu musisz wypełnić formularz zgłoszenia noclegów i uzyskać zgodę nadleśnictwa. Zgłoszenie następuje poprzez wypełnienie formularza oraz przesłanie go na adres olecko@bialystok.lasy.gov.pl nie później niż 2 dni robocze od planowanego noclegu. Pozytywna odpowiedź mailowa z nadleśnictwa jest wyrażeniem zgody na zaplanowane noclegi.
Kontakt do koordynatora programu w nadleśnictwie 504-250-984, leśniczego leśnictwa: Wilczewo 516-006-135, Krzywy Róg 516-006-134.
Nadleśnictwo Olecko przystąpiło do Programu „Zanocuj w lesie”, który powstał w ramach kontynuacji założeń zawartych w ogólnopolskim pilotażu udostępnienia obszarów leśnych celem uprawiania aktywności typu bushcraft i surwiwal. Po ponad rocznym okresie trwania pilotażu, ankietowaniu osób korzystających z obszarów pilotażowych, zarządców terenu, rozmowach ze środowiskiem bushcraftowym i surwiwalowym wykiełkował pomysł przekształcenia pilotażu w stały program pn. „Zanocuj w lesie”.
Asset Publisher
Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
Każdego roku, 1 marca obchodzony jest w Polsce Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych.
Jest on wyrazem hołdu dla żołnierzy drugiej konspiracji za świadectwo męstwa, niezłomnej postawy patriotycznej i przywiązania do tradycji patriotycznych, za krew przelaną w obronie Ojczyzny. W tej grupie byli także leśnicy.
To wyjątkowe święto obchodzone jest jako rocznica zbrodni, która miała miejsce w więzieniu na warszawskim Mokotowie - właśnie 1 marca 1951 r. Po pokazowym procesie władze komunistyczne rozstrzelały siedmiu członków antykomunistycznego oraz niepodległościowego podziemia.
W Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych warto również przypomnieć troje leśników, którzy reprezentują tragiczne pokolenie „Żołnierzy Niezłomnych”:
- Nadleśniczy Jerzy Wysocki (1905-1946) został zamordowany w Bydgoszczy 21 listopada 1946 r. W latach okupacji, związany był z podziemiem polskim na Kresach.
- Leśniczy Jan Sikorski ps. Wilk (1922-1946) zginął pod Lipinkami w Borach Tucholskich 3 czerwca 1946 r. podczas próby odbicia go z rąk UB.
- Najbardziej znana pośród nich sanitariuszka V Brygady Wileńskiej AK Danuta Siedzikówna ps. Inka (1928-1946). Ojciec „Inki”, Wacław Siedzik, był leśnikiem. Młoda Danuta spędzała w jego leśniczówce w Olchówce wiele czasu, zanim przeniosła się do pobliskiej Narewki, gdzie od 1944 r. była kancelistką w miejscowym nadleśnictwie. Tam też nawiązała kontakty z podziemiem niepodległościowym.
Na przełomie 1945 i 1946 r., pracowała pod fikcyjnym nazwiskiem w Nadleśnictwie Miłomłyn. W czerwcu 1946 r. dołączyła do oddziału „Łupaszki” zostając – ze względu na przeszkolenie medyczne, jakie posiadała – sanitariuszką.
W czerwcu „Inka" dostała rozkaz wyjazdu do Gdańska. Miała odebrać zaopatrzenie medyczne. Tam aresztował ją Urząd Bezpieczeństwa. Śmierć 17-letniej Danuty Siedzikówny stała się symbolem niezłomnej postawy i ofiarnej walki o Polskę, toczonej przez żołnierzy podziemia antykomunistycznego. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Gdańsku „Inka” została skazana na dwukrotną karę śmierci, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych oraz przepadek mienia. Bolesław Bierut nie skorzystał z prawa łaski. Czekając na wykonanie wyroku, z więzienia karno-śledczego przy ul. Kurkowej w Gdańsku przekazała krewnym gryps: „Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”. Wyrok śmierci na „Ince" wykonano 28 sierpnia 1946 r.
Cześć Im i pamięć!
