Asset Publisher Asset Publisher

Ochrona lasu

Z uwagi na daleko posunięte zmiany w środowisku będące efektem rozwoju cywilizacyjnego nie da się uniknąć ingerowania w środowisko. Niejednokrotnie interwencja człowieka w jest jedynym sposobem aby utrzymać i ocalić istnienie danego gatunku bądź zbiorowiska.

W nadleśnictwie Olecko prace w zakresie ochrony lasu prowadzone są na wielu płaszczyznach jednocześnie. Obejmują szereg czynności zaczynając od typowych dla ochrony lasu czyli ochrony przed szkodnikami owadzimi i ochrony przed zwierzyną, a na wzbogacaniu różnorodności biologicznej, dokarmianiu ptaków i zbieraniu śmieci kończąc.

Większość prac z typowej ochrony lasu ma charakter działań zapobiegawczych, co w wielu przypadkach przynosi bardzo dobre efekty.

Profilaktykę stosujemy w odniesieniu do różnych grup organizmów. W przypadku owadów prowadzimy obserwacje rozwoju i ilości pojawiających się owadów po poprzez wykładanie i wywieszanie pułapek klasycznych i feromonowych. Wykonujemy poszukiwania zimujących larw i poczwarek owadów, których masowy pojaw wiosną i latem, może spowodować znaczne uszkodzenia drzewostanów. Prowadzimy obserwacje stanu sanitarnego lasu. W utrzymaniu populacji owadów na poziome nie zagrażającym innym gatunkom szukamy sprzymierzeńców naturalnych takich jak ptaki i nietoperze. Dla nich pozostawiamy drzewa dziuplaste, wywieszamy budki i skrzynki lęgowe oraz schrony dal nietoperzy. Do innych, bardzo ważnych zadań z zakresu ochrony lasu należą - ochrona upraw i młodników przed uszkodzeniami ze strony zwierzyny płowej (zgryzanie i spałowanie). Ochrona upraw i młodników przed presją zwierzyny płowej polega na grodzeniu upraw lub smarowaniu drzewek środkami zniechęcającymi do zgryzania (repelentami). W utrzymaniu ilości zwierzyny na poziomie znośnym dla środowiska pomagają nam koła łowieckie działające na naszym terenie. One także dbają o kondycję zdrowotną zwierzyny. Prowadzą dokarmianie zimowe.

Ostatnie lata gospodarcze to coraz więcej usuwanych drzew uszkodzonych przez wiatry. Złomy i wywroty powstają głównie w drzewostanach z przewagą świerka ale również w drzewostanach sosnowych i innych.

Anomaliom pogodowym w postaci trąb powietrznych i wiatrów huraganowych nie jest w stanie oprzeć się żaden las.

W ostatnich kilkunastu latach dużym problemem stało się zamieranie takich gatunków drzew leśnych jak jesion i dąb. Przyczyny tego stanu są trudne do określenia, bo nakładają się tu zarówno zmiany warunków klimatycznych i wodno-glebowych jak i występowanie grup owadów związanych z tymi gatunkami. W naszym nadleśnictwie wiele drzewostanów jesionowych "zniknęło", natomiast drzewostany dębowe w średnim wieku tj. 30-60 lat uległy w wielu miejscach znacznemu przerzedzeniu.

PRZECZYTAJ WIĘCEJ O OCHRONIE LASU

Jednym z aspektów ochrony lasu jest również ochrona przeciwpożarowa. Nasze nadleśnictwo zostało zaliczone do III kategorii pożarowej tj. najniższej ze względu na występowanie bardzo dużej ilości naturalnych zbiorników wodnych i łatwy dostęp do nich oraz na stosunkowo nie wielką ilość drzewostanów narażonych na pożary.Terenami leśnymi szczególnie narażonymi na powstawanie pożarów są obszary położone przy szlakach kolejowych, drogach publicznych, zakładach przemysłowych, obiektach magazynowych, obiektach użyteczności publicznej, parkingach śródleśnych, oraz na siedliskach Bśw, BMś I i II klasy wieku.

Jeśli zauważysz pożar dzwoń: 112 lub 998, albo bezpośrednio do leśniczego, podleśniczego lub biura nadleśnictwa.

Posiadamy system ochrony przeciwpożarowej złożony z Punktu Alarmowo-Dyspozycyjnego (PAD) przy biurze nadleśnictwa. Dyżury pełnione są przez wyznaczone osoby w miesiącach kwiecień-wrzesień, a w razie utrzymujących się warunków pogodowych stwarzających zagrożenie pożarowe, również dłużej.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Hodowla lasu

Hodowla lasu

Hodowla lasu to podstawowy dział leśnictwa. Jej zadaniem jest tworzenie nowych lasów (zalesienie) i zachowywanie i wzbogacanie istniejących (odnawianie i przebudowywanie) z uwzględnieniem wszystkich naturalnych warunków i czynników jakie zachodzą w środowisku leśnym.

Hodowla lasu oprócz zalesiania i odnawiania, to także produkcja sadzonek z nasion o udokumentowanym pochodzeniu, pielęgnacja upraw, wzbogacanie istniejących drzewostanów.

Hodowla lasu jest nauka leśna korzystającą z dorobku innych nauk przyrodniczych, miedzy innymi takich jak gleboznawstwo, klimatologia, botanika, fizjologia roślin .

Leśnicy wykorzystując wiedzę w zakresie hodowli lasu dążą do tego aby nowo powstałe lasy przy współudziale człowieka były jak najbardziej zbliżone do lasu naturalnego czyli takiego, w którym drzewostan jest dostosowany do siedliska, jest urozmaicony i przede wszystkim odporny. Aby powstał las, aby go posadzić trzeba wyhodować sadzonki. Miejscem produkcji sadzonek jest szkółka leśna. Sadzonki wysadzone do gruntu w sposób wcześniej ustalony to założenie uprawy leśnej. Uprawy poddawane są zabiegom pielęgnacyjnym i tak prowadzona jest hodowla aby docelowo uzyskać drzewostan dojrzały. Ostatnim etapem hodowli jest wycinka drzew dojrzałych, tak aby możliwe było ponowne odnowienie w optymalnych warunkach.

Nadleśnictwo Olecko aktywnie uczestniczy w Programie Zwiększania Lesistości Kraju po przez zalesianie gruntów nieprzydatnych gospodarce rolnej będących w zarządzie nadleśnictwa, są to najczęściej grunty bardzo niskich klas jakości. Sporządzamy również plany zalesień dla prywatnych właścicieli zalesiających grunty głównie w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW).

Rocznie odnowienia w Nadleśnictwie Olecko obejmują około 220 ha.

Odnowienia czyli wprowadzenia lasu w miejscu, w którym rósł już wcześniej możemy dokonać na dwa sposoby. Sztucznie czyli sadzenie sadzonek lub wysianie nasion. Naturalnie, czyli przez samoistne obsianie się powierzchni i powstanie młodego pokolenia, najczęściej pod okapem drzewostanu, bez udziału człowieka. Do sadzenia potrzebujemy sadzonek.

Corocznie nasza szkółka leśna produkuje ok. 1,2 mln szt. sadzonek, głownie takich gatunków jak świerk, sosna, dąb, olsza, brzoza, modrzew i gatunki biocenotyczne czyli drzewa owocowe i krzewy.

Co roku pielęgnujemy ok. 800 ha gleby w uprawach leśnych. Czynność ta, polega przede wszystkim na wykaszaniu chwastów wokół sadzonek ale w starszych uprawach, a potem młodnikach wycinamy także młode drzewka. Chore, osłabione, źle ukształtowane lub takie, które szkodzą innym, bo są za bardzo wyrośnięte tzw. rozpieracze.

W zależności od wieku drzewek ciecia pielęgnacyjne nazywamy:

  • Czyszczeniami wczesnymi - w okresie uprawy;
  • Czyszczeniami późnymi – w okresie młodnika;
  • Trzebieżami wczesnymi – w okresie dojrzewania drzewostanu;
  • Trzebieżami późnymi – w okresie dojrzałości drzewostanu.

W Nadleśnictwie Olecko czyszczenia wczesne wykonujemy corocznie na obszarze ok. 160 ha, czyszczenia późne na 230 ha, trzebieże wczesne na 450 ha, a trzebieże późne na 600 ha.

Hodowanie lasu można porównać do hodowania marchewki. Tak samo trzeba wysiać, wyrywać chwasty czyli pielęgnować. Przerzedzać, bo jak jest za gęsta to ładna nie urośnie. Chronić przed chorobami. Różnica polega tylko na czasie oczekiwania na efekt.

Marchewka rośnie 1 sezon wegetacyjny, a las ok. 100 lat.